سوره نصر اين سوره در مدينه نازل شده و داراى 3 آيه است

اين سوره در مدينه و بعد از هجرت نازل شده است ، و در آن بشارت و نويد از پيروزى عظيمى مى‏دهد كه به دنبال آن مردم گروه گروه وارد دين خدا مى‏شوند ، و لذا به شكرانه اين نعمت بزرگ پيغمبر اكرم (صلى‏ الله‏ عليه‏ وآله ‏وسلّم‏) را دعوت به تسبيح و حمد الهى و استغفار مى‏كند

مهمترين مساله كه در اين سوره مطرح است - چنانكه از نامش پيدا است - مساله طلاق و احكام و خصوصيات ، و پيامدهاى آن است ، سپس بحثهائى از مبدء و معاد و نبوت پيامبر و بشارت و انذار به دنبال آن آمده است

از اين رو مى‏توان محتواى اين سوره را به دو بخش عمده تقسيم كرد : بخش اول هفت آيه نخستين سوره است كه پيرامون طلاق و مسائل مربوط به آن سخن مى‏گويد ، و به قدرى جزئيات اين مساله را در عباراتى كوتاه و پر معنى به طور دقيق و ظريف مطرح ساخته كه انسان با ملاحظه آن خود را كاملا مستغنى مى‏بيند

بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ‏(1) الْحَمْدُ للَّهِ رَب الْعَلَمِينَ‏(2) الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ‏(3) مَلِكِ يَوْمِ الدِّينِ‏(4) إِيَّاك نَعْبُدُ وَ إِيَّاك نَستَعِينُ‏(5) اهْدِنَا الصرَط الْمُستَقِيمَ‏(6) صِرَط الَّذِينَ أَنْعَمْت عَلَيْهِمْ غَيرِ الْمَغْضوبِ عَلَيْهِمْ وَ لا الضالِّينَ‏(7)

ترجمه

ستايش مخصوص خداوندى است كه پروردگار جهانيان است.

خداوندى كه بخشنده و بخشايشگر است (و رحمت عام و خاصش همگانرا فراگرفته)

خداوندى كه مالك روز جزا است

(پروردگارا ! ) تنها ترا مى‏پرستيم ، و تنها از تو يارى مى‏جوئيم

ما را به راه راست هدايت فرما