6. كهف: « إِذْ أَوَی الْفِتْیَهُ إِلَی الْكَهْفِ » (كهف / 10) زمانی را به خاطر بیاور كه آن جوانان به غار پناه بردند.
7. یثرب: « یا أَهْلَ یَثْرِبَ لا مُقامَ لَكُمْ » (احزاب / 13) ای اهل یثرب (ای مردم مدینه) اینجا جای توقف شما نیست.
8. مصر: « وَ قالَ ادْخُلُوا مِصْرَ إِنْ شاءَ اللَّهُ آمِنِینَ» (یوسف / 99) و (یوسف) گفت: همگی داخل مصر شوید، كه انشاء الله در امن و امان خواهیدبود.
9. بابل: « وَ ما أُنْزِلَ عَلَی الْمَلَكَیْنِ بِبابِلَ هارُوتَ وَ مارُوتَ » (بقره / 102) و (نیزیهود) از آنچه بر دو فرشته بابل«هاروت» و «ماروت» نازل شد پیروی كردند.
10. حجر: « وَ لَقَدْ كَذَّبَ أَصْحابُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلِینَ» (حجر / 80) و اصحاب حجر (سرزمین قوم ثمود) پیامبران را تكذیب كرد.
11. طور سیناء: « وَ شَجَرَهً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَیْناءَ » (مؤمنون / 20) و درختی را كه از طور سینا می‌روید.
12. مدین: « وَ إِلی مَدْیَنَ أَخاهُمْ شُعَیْباً » (اعراف / 85) و به سوی زمین،برادرشان شعیب را (فرستادیم) .
13. وادی ایمن: « فَلَمَّا أَتاها نُودِیَ مِنْ شطِئِ الْوادِ الْأَیْمَنِ فِی الْبُقْعَهِ الْمُبارَكَهِ » (قصص / 30) پس چون به آن (ارتش رسید) از جانب راست وادی،در آن جایگاه مبارك ندا آمد.
14. مكه: « وَ هُوَ الَّذِی كَفَّ أَیْدِیَهُمْ عَنْكُمْ وَ أَیْدِیَكُمْ عَنْهُمْ بِبَطْنِ مَكَّهَ » (فتح / 24) و او كسی است كه دست آنها را از شما و دست شما را از آنان در دل مكه كوتاه كرد.
15. مسجد: « یا بَنِی آدَمَ خُذُوا زِینَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ » (اعراف / 31) ای فرزندان آدم زینت خود را به هنگام رفتن به مسجد،با خود بردارید.
16. مسجدالحرام: « فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ » (بقره / 144) پس روی خود را به سوی مسجدالحرام كن.
17. مسجدالاقصی: « سُبْحانَ الَّذِی أَسْری بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَی الْمَسْجِدِ الْأَقْصَی » (اسراء / 1) پاك ومنزه است خدایی كه بنده‌اش را در یك شب از مسجدالحرام به مسجدالاقصی سیر داد.
18. مدینه: « یَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنا إِلَی الْمَدِینَهِ... » (منافقون / 8) آنها می‌گویند:اگر به مدینه باز گردیم... .
19. كعبه: « جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَهَ الْبَیْتَ الْحَرامَ قِیاماً لِلنَّاسِ » (مائده / 97) خداوند،كعبه (بیت الحرام) را وسیله‌ای برای استواری و سامان بخشیدن به كار مردم قرار داده.
20. صفا و مروه: « إِنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَهَ مِنْ شَعائِرِ اللَّهِ » (بقره / 158) صفاو مروه از شعائر (ونشانه‌های) خداست.
21. سلسبیل: « عَیْناً فِیها تُسَمَّی سَلْسَبِیلاً » (انسان / 18) از چشمه‌ای در بهشت كه نامش سلسبیل است.
22. روم: « غُلِبَتِ الرُّومُ » (روم / 2) رومیان مغلوب شدند.
23. بهشت: « الْجَنَّهِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ » (فرقان / 15) بهشت جاویدانی كه به پرهیزگاران وعده داده شده.
24. جهنم: « وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِیرُ» (ال عمران / 162) و جایگاه او جهنم،و پایان كار او بسیار بد است.
25. مسجد ضرار: « وَ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مَسْجِداً ضِراراً وَ كُفْراً ...» (توبه / 107) (گروهی دیگر از آنها) كسانی هستند كه مسجدی ساختند برای زیان (به مسلمانان) ، و (تقویت) كفر،...
26. طوی: « إِذْ ناداهُ رَبُّهُ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوی » (نازعات / 16) در آن هنگام كه پروردگارش او را سرزمین مقدس«طوی» ندا داد.